Het is eind september 2010. De Over-Leven cursus is net begonnen. De deelnemers zijn aangekomen in het basiskamp, altijd een bijzondere sfeer: er hangt absoluut een soort spanning in het bos! In de dagen vooraf hadden wij nog tijd om zelf nachtlijnen aan de kust uit te zetten.
In de eerste dagen kan ik er even tussenuit om ze te controleren. Fikse pech. Er is een groot stuk van een dik visnet in de lijn terecht gekomen. In combinatie met de harde wind en stroming is de nachtlijn losgetrokken en door de golven op de rotsen gesmeten. Alles zit in de knoop. Toch zit er ook nog een zandhaai aan!
Er staat een smerige wind en met natte vingers probeer ik alles nog uit de knoop te halen, geen doen. Daarna zou ik nog nieuw aas moeten verzamelen en dan alles weer uitzetten, voordat het tij weer opkomt. Gaat m niet worden. Alles in een bundel mee, dat moet dan maar uit de knoop met een warm vuur in de buurt.
Maar dan: als ik iets doorloop ligt er tussen de rotsen een zeebaars, al aangepikt door de meeuwen en onder de blubber. Voor je het weet laat je hem daarom liggen… Maar even afspoelen in een rotspoel en hij kan zo naar de visboer! Ter plekke schoongemaakt en de kieuwen zijn nog MOOI helder van kleur. Niks aan de hand.
Terug in het basiskamp kunnen we het schoonmaken en villen van zandhaai nog even als herhalingsles aanbieden en is de nachtlijn voor een groot deel al weer uit de knoop.
’s Avonds eten we verse zeebaars met zandhaai!
