BLOG EXTRA | Maak buiten je thuis!

Stekelvarken


resizedimage200300-IMG3801 Deze keer zitten we middenin de Kalahari. We = Werner, Beke, ik en drie bosjesmannen (jagers). We hebben niks bij ons behalve: een mes, een dagzak met een basha en een kleine can water. We lopen achter de jagers aan de bush in. Zij weten de weg en wij volgen. Ze lopen hard! Even je veter strikken is er niet bij, dan ben je ze echt kwijt!

 

We gaan op jacht. Bekijken springhaas holen in de buurt, observeren een paar koedoe prenten, we zien een enkele steenbok – als hij ons al gezien heeft. Te laat.
Tijdens een korte pauze komt de handboorset uit de koker. Al draaiend en “komkomko” roepend (Bosjesmannen roepen de kool ) ligt er in korte tijd een gloeiend kooltje. De chopchop (bijl) doet zonder metaal tijdelijk dienst als pijp en even later gaat deze rond. Bosjesmannen delen alles en ze zijn de fanatiekste rokers die ik ken!

 

Het gebied waar ze planden te gaan jagen is een tijd terug verbrand, het is nu niet zinvol om daar verder te kijken. Ver weg hangt een kolom gieren in de lucht. Lange tijd staan we stil…in de verte lijkt het net een kop van een mannetje koedoe, zijn het nou wel gedraaide horens of niet? De jagers sluipen erheen en seinen een tijd later dat het toch geen koedoe is. Verder.

resizedimage200300-IMG3814_2Dan komen we een hol tegen van een stekelvarken (een ‘ijstervark’ in het Afrikaans). En ze weten zeker dat het hol bewoond is. Meteen wordt er fanatiek gegraven. Een jager kruipt zo diep mogelijk de gang in en boven wordt geluisterd waar ze ongeveer omlaag moeten graven. Een nieuwe ingang wordt recht naar beneden gegraven. Nou ja, graven… de grond is als beton omdat het hol in een oude termitenheuvel zit. Er moet echt gehakt worden en brokken zand worden naar achteren weggegooid. Dan is het gat zo groot dat ze het met een vuur gaan afsluiten zodat het stekelvarken daar niet meer langs kan ontsnappen. Ondertussen wordt er versterking uit het dorp gehaald (een van de jagers rent weg en komt een tijd later met een extra graver weer terug, zonder een enkel orientatie probleem rent hij meteen de goede kant op!!).
In het begin hebben wij nog meegegraven, maar het is voor ons echt niet te doen. Het is midden over dag en echt stampend heet, we hebben sinds gisteren niets gegeten en dan nog het zware graven erbij. We kunnen niet anders dan vanuit de schaduw onder een struik toekijken.

resizedimage201300-IMG3823Wij beginnen vast met het onderkomen voor de nacht, hangen een basha op en maken er een omheining omheen van takken met stekels en doorns tegen de hyenas. Aan de voorkant stoken we een vuur, voor warmte en tegen dezelfde hyenas.

Uiteindelijk zit de stekelvarken helemaal klem in een van zijn gangen. Op die plek wordt er weer een gat omlaag gehakt, tot er voor en achter het dier 2 putten zijn ontstaan. Het stekelvarken heeft zich teruggetrokken in de gang daar tussenin. Boven hem de jager met speer, achter hem het vuur. Je hoort de stekels ‘ritselen’ om ons als belagers af te schrikken. Ineenkeer doet het dier een ultieme poging om te ontsnappen en rent tegen de wand omhoog. Een van de jagers steekt met zijn speer. Het is een lijdensweg… maar uiteindelijk, na 8 uur werk is het dier dood. Hij wordt meteen geplukt en er ligt een berg met stekels naast het vuur. De ingewanden kun je volgens de bosjesmannen niet eten omdat hij ook de wortels van gifitge planten eet. Die worden allemaal onderin de put gegooid.

 

resizedimage300200-IMG3816Wat een dag. Wij geven vaak les in het minimum inzet-maximum opbrengst. Is dit dan het voorbeeld uit hun praktijk? Wat een klus voor een dier! Oke, je weet zeker dat je succes hebt en als je geluk hebt zit er een hele familie onder de grond. Maar toch.

Wat een nacht. Het koelt echt hard af. We hebben een korte broek en t-shirt aan en dat is het. Niks extra’s. Het vuur brandt maar aan een kant. De hele nacht door insecten die over je heen kruipen. Het zijn letterlijk hazeslaapjes. Het regent zelfs nog heel even.

 

 

resizedimage201300-IMG3831resizedimage201300-IMG3804resizedimage201300-IMG3805

resizedimage300200-IMG3832De volgende morgen zit de kuil al ‘vol’ met mestkevers die op de ingewanden af komen. De jagers zitten allemaal bij Werner onder zijn basha. “Heb jij MOOI geslaap?” vraagt een van de jagers aan ons. “Nee, en jij?” “Nee” zegt hij en schudt glimlachend zijn hoofd. Geweldig.
Er brandt al een vuur en de ribbenkast van het stekelvarken wordt boven de kolen zorgvuldig gebakken. Iedereen krijgt een stuk vlees van de botten. Echt vet!

Daarna drinken zij per persoon misschien 3 handjes water onderuit een gegraven watergat. Daar houden zij het de hele dag op vol, hun systeem is in duizenden jaren daarop aangepast. Die waterput weten ze haarfijn te vinden en ze graven hem uit totdat hij vult met water. Hoelang is deze superbelangrijke plek al bij hen bekend?? 100 jaar, 1000? In de verre omtrek is geen druppel te vinden. Fascinerend!
Na die paar slokken gaan we weer op stap, we lopen een tijd over een wissel van olifanten totdat we ‘ergens’ afslaan, op zoek naar eten…

Kijk voor meer informatie op onze cursuspagina.