BLOG EXTRA | Maak buiten je thuis!

Reis door de VS


Tijdens de eerste CT eval in Europa (Lake District Engeland 2012) heb ik Mark Elbroch en Casey Mc Farland ontmoet, zij waren toen de evaluators.
In 2013, tijdens de 2e eval in Nederland, worden Beke en ik uitgenodigd om naar de VS te komen. We krijgen via de evaluators meerdere aanbiedingen om langs te komen, maar we kiezen voor New Mexico omdat het daar in oktober perfect weer is. Het is dus niet of we gaan, maar vooral plannen wanneer!

P1080099P1080112

In New Mexico zijn we maar kort, we gaan met Casey nog wel een aantal MOOIe lokaties af met veel verschillende sporen. Onder een brug over de Rio Grande (foto linksboven) vinden we rock squirrel, coyote (foto rechts boven), bobcat en natuurlijk raccoon. Die laatste zullen we nog veel tegenkomen, hij maakt hele lastige gevarieerde prenten, die je soms aan otter, soms aan een bobcat doen denken. Goed kijken dus. Op een andere plek vinden we fraaie prenten van een schildpad, van wespen die modder verzamelen, sprinkhanen, bever en muskusrat.

P1080201P1080210P1080190

De volgende dag rijden we omhoog naar Colorado. Het landschap veranderd langzaam van woestijn in prairie tot de uitlopers van de Rocky Mountains. In Colorado gaat Casey ruim een dag verkennen voor de komende cyber tracker evaluation waar ik ook aan mee gaan doen. Ook wel weer spannend, het is allemaal anders dan in Nederland. Ik heb vantevoren al een hele lijst gemaakt van alle dieren die ik hier kan verwachten en dat zijn er veel! En vooral veel die ik niet ken. De eval begint onder een brug, met mink (linksboven), bever, coyote, hond en zelfs een fraaie zwarte beer prent. Verder wasbeer latrines (foto midden), markering van een bever, legers van muledeer en we vinden nog een dode bull snake (foto rechts).

P1080261P1080234

Daarna rijden we in het land met zoveel natuur naar de rand van een kleine stad (!). Het terrein ligt totaal overhoop door de bulldozers, maar sporen zijn er meer dan genoeg: prairiedogs (fotos boven), coyotes, cottontail rabbits, en alweer raccoons.
P1080277P1080283

Dag 2 begint aan de rand van een dorp met in een wilde boomgaard sporen van muledeer en woodrats. De rest van de dag blijven we in een klein rivierdal (foto linksboven) waar vanalles voorbij is gekomen. Veel sporen van zwarte beer; poep, een gesloopte appelboom (foto rechtsboven) en krabsporen aan telefoonpalen. Plus een hele vage en onvolledige prent waar iedereen 30 seconden (!) de tijd voor heeft om over na te denken. Zo breed… het moet wel een beer zijn – en dat is het ook.
Verder sporen van een downy woodpecker, turkey, muledeer, cotton tail rabbits.

IMG_1378
Erg leuk om in een totaal ander gebied naar sporen te kijken, waar namen en dieren anders zijn, maar je wel families kunt herkennen. Ook dat is MOOI om te ervaren. Ik ben dan ook erg blij met de 95% score aan het eind! Hiernaast de groep cursisten.

Daarna door naar Jackson waar we zijn uitgenodigd door Mark Elbroch (cyber tracker). Klik hier als je dat verslag wilt lezen.
De weg ernaartoe is non-stop film kijken. We rijden door de Rocky Mountains, komen door ‘wild west’ stadjes waar in de omgeving naar goud en zilver werd gezocht. Geschiedenis is hier nog jong.

P1080515P1080410P1080700

Onderweg slapen we buiten. De ondergaande zon zet de Rockies in alle kleuren roze, lila en paars.
‘s Nachts laten de coyotes in de heuvels hun blaf-jank horen.

Na bezoek aan Jackson rijden we weer richting zuiden.
De prairie blijft indrukwekkend groot en uitgestrekt. Uren en uren rijden we door dit landschap wat nooit verveeld. Vaak zien we gaffel antilopes (‘pronghorns’) staan die het volhouden in dit dorre landschap. Het is nu oktober en nog steeds heel warm, in de zomer moet het hier ongelooflijk heet zijn. Onvoorstelbaar dat hier miljoenen bizons hebben geleefd, schattingen gaan uit van 30-60 miljoen dieren. Ooit.

Schermafbeelding 2014-11-27 om 19.32.04P1080844

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook groot respect voor de kolonisten die hier westwaarts reden. Je krijgt nu pas een idee wat het voor hen moet zijn geweest om hier met je huifkar doorheen te trekken (foto linkboven). En wat het moet hebben betekend voor de Indianen die in hun gebied al die kolonisten maar zagen komen terwijl de bizons verdwenen (bijna uitgeroeid door de blanken). Als klein jongetje las ik het boek ‘Begraaf mijn hart aan de bocht van de rivier’ . Een en al ellende wat de Indianen over zich heen kregen, hier gaat het leven… En alles is nog maar goed 200 jaar geleden!

P1080921P1080953P1080420

P1080996

Wij hebben een kaart mee, dus weten dat het komt, maar als je er rijdt is het onverwacht: de Colorado rivier (foto linksboven). Het hele dal is niet te zien, eigenlijk rij je ‘ineenkeer’ omlaag en kom je in een groene vallei waar de rode rivier stroomt. Prachtig landschap met rode rotswanden. Tijdens een korte stop verdwalen we in de prenten in de klei op de oever. Letterlijk rijendik lopen de otters hier. Plus rode vos, stinkdier, bever, coyotes, raaf. Prachtig.
We blijven in Moab, toeristisch stadje vlakbij Arches National Park, ons doel. Bizarre rode rosten die uit het landschap omhoog steken en soms in een boog staan, vandaar de naam Arches. Als je naar de VS gaat, plan dat in je reis. Fascinerend MOOI. In deze droge rimboe leefden begin 1900 nog een vader en zoon en buffelden er om als boer het hoofd boven water te houden. Hun kleine blokhut (Wolfe’ s Ranch), volledig uitgeteerd door de zon, staat er nog steeds en is nu een levend monument: 1 kamer, 1 deur, 1 raam, 1 tafel (foto rechtsonder).

P1080991P1080958

 

 

 

 

De hoofdroute door het NP is vrij druk, we nemen een ‘wasbord’ gravel weg naar Klondike Bluffs. Daar komen we nog maar een paar mensen tegen als we lopend een tour maken naar Tower Arch. Vooral MOOI om echt het landschap in te trekken en niet alles vanaf een parkeerhaven te bekijken. Overal droge rivierbeddingen en veel yuccas en cactussen.

 

Schermafbeelding 2014-11-27 om 19.36.17Volgende stop is Canyon Lands. Echte wildernis, onherbergzaam en ruig, moeilijk om ‘in’ te komen.  Hier kun je niet alleen verdwalen, hier kun je verdwijnen. ‘Do not hike alone’ staat ergens in de folder. In 1964 uitgeroepen tot nationaal park, daarvoor kwam er bijna niemand, alleen Indianen, cowboys (paarden vangen) en prospectors om te kijken of er iets aan bodemschatten te halen viel. Vanaf grote hoogte kijk je in het landschap; een grote puzzel van canyons en rotswanden. Ver beneden stromen de Colorado en de Green River. John Wesley Powell heeft dit gebied ooit als eerste in kaart gebracht. Met 9 man in 4 boten, komt hij na 3 maanden aan in 2 boten met nog 5 man… de BBC heeft deze tour opnieuw gevaren en er een MOOIe documentaire van gemaakt (2013?).

 

P1090103P1090099

Verder, op weg naar Canyon de Chelly [canyon de sjee]. Het ligt middenin het Navaho reservaat, een van de grootste Indianen reservaten in de VS. Dat is iets wat we al lang op onze lijst hadden staan. Ook deze canyon is van boven af niet te zien, ineenkeer sta je letterlijk voor de immense afgrond. Nog steeds wonen er beneden Navahos, zoals ze daar al eeuwen gewoond hebben. De canyon zelf is beroemd om zijn rotswoningen in de wanden, gebouwd door de Anasazi. Waarom zij daar zijn gaan wonen is niet helemaal duidelijk.
De volgende morgen boeken we een tour met een lokale gids, wat verplicht is, je mag er anders niet komen. Met een auto rijden we op de bodem van de canyon, waar in de regentijd echt een rivier stroomt. De wanden zijn indrukwekkend en gaan soms 800 meter steil omhoog. Bijzonder om daar rond te lopen (fotos hierover).

Schermafbeelding 2014-12-03 om 22.50.52P1090086

Overnachten doen we in de woestijn, het is er vergeven van de desert kangaroo rats. Overal zie je hun sporen: holen, wissels en prent- en staartafdrukken. Ik zet een bewegingscamera neer, de volgende morgen heb ik 120 opnames van een van die ratten, enorm druk met verzamelen van zaden in zijn wangzakken wat hij daarna allemaal weer naar voorraadruimtes versleept (foto linksboven).
De volgende dag stoppen we bij een van de vele muledeer herten die langs de weg liggen. Het is een bok die deze nacht is aangereden (foto rechtsboven). Zonde van zo’n MOOI beest, hij is nog helemaal intact, dus de raven die zich al verzamelen kunnen er nog niet veel mee. Eerder deze reis zagen we in de berm een muledeer liggen met een steenarend er bovenop!
Weer terug in New Mexico. Casey neemt ons mee ‘trailing’; het vinden en volgen van een vers spoor. Trailing is een ander onderdeel van de cyber tracker methode. Een vers spoor van muledeer vinden we al gauw en het eerste stuk is ondanks de vooral stenige ondergrond, nog goed te volgen: stenen die duidelijk verschoven zijn, hier en daar nog een prent in het stoffige zand. Uiteindelijk kunnen we ze (het zijn er 3) over zo’n afstand van een paar kilometer volgen, daarna lost het eigenlijk op in teveel onduidelijk en twijfel. Gaaf om te doen.P1090173

Laatste deel van de tour gaan we naar de Gila [Hiela] Mountains, dat is echt al richting de Mexicaanse grens. Van oorsprong was dit allemaal Apache gebied en wat wij rijden is een kwart van hun hele territorium. Wij doen daar in een auto al 6 uur over. Te paard… kun je nagaan. Hoe groot is dit land!
De Gila Mountains zijn fraai. Smalle canyons, groene dalen in een verder droog en woestijnachtig gebied. Foto’s die je van Apaches ziet uit de ‘Wilde Westen’ tijd zijn altijd in de woestijn genomen lijkt het wel. Dit is echt het tegenovergestelde: de canyons zijn ontzettend groen, hier ga je wonen als jager-verzamelaar, dat kan ik me goed voorstellen. Hier vecht je voor, als dit jouw geboortegrond is. Ook dat kan ik me voorstellen (foto hiernaast).

Geronimo is er opgegroeid, beroemd leider van de Apaches en bekend van zijn succesvolle guerilla oorlog tegen zowel de Mexicanen als de Amerikanen. Duizenden soldaten hield hij bezig, maar uiteindelijk kon hij ook niet op tegen die non- stop jacht op hem. We trekken het gebied in. Het is er leeg en ruig. De Mexicaanse grijze wolf is er weer uit gezet. Zwarte beren leven hier en poemas. Ook hier zijn rock dwellings (huizen in de rotswand) te vinden en deze mag je van binnen bekijken. Aan het plafond zit een laag roet van soms 3 centimeter, daar moet je heel wat vuren voor stoken! Grote hagedissen loeren naar ons terwijl ze opwarmen in de zon.

P1090195P1090152

In een van de canyons is een overstroming geweest, enorme boomstammen zijn metershoog tegen de rotswanden aan gesmeten. We zien een boom die compleet in 2-en is versplinterd tegen een andere en een meloengrote steen die in de stam van een boom is geperst! Er liggen sowieso overal metershoge dammen van aangespoeld hout en complete bomen. Wat een geweld! Slechte plek voor je bivak als het ergens stroomopwaarts al een paar dagen regent…
De rivier is nu een hele brave die door het dal kronkelt. We maken de ene na de andere riviercross en vinden nog een berenschedel.
De campings zijn hier al gesloten, we staan een paar nachten op zo’n gesloten camping, aan de oever van een beek en nog een keer in het wild ergens in die Gilas. Er zijn slechtere plekken! Een great horned owl roept in een boom vlakbij. Mooie afsluiting van een fantastische tour door de VS.

P1090184P1090192



Reacties op dit artikel:
  1. Erwin Koekoek schreef:

    Wauw.. wat een geweldig mooi avontuur. Prachtige prenten ook. De VS staat op mijn bucketlist!

  2. EXTRA (Beke) schreef:

    Ja, het is een groot en geweldig land! Neem de tijd als je er bent. En ik zou iedereen aanraden om dan in ieder geval de Gila Mountains en Arches Nat. Park in je route op te nemen.